υπερπώρωσις

-ώσεως, ἡ, Α

ιατρ. υπερσάρκωση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ-* + πώρωσις «συγκόλληση κατάγματος ενός οστού με τον σχηματισμό οστέινου πώρου» (< πωρῶ / -ώνω)].